به پیشباز حماسه عشق برویم

سه روز دیگر به شروع بزرگترین حماسه عشق ودلدادگی تاریخ مانده است.

هرچه به پیش می رویم کاروان عشق نزدیک تر می گردد.

باشروع محرم کاروانیان به حجله گاه عشق وارد می شوندوچشمان ما خونبارتر.

طنازی وعشقبازی اسمانی این کاروان دراین مدت چه دیدنی است،حتی برای اسمانیان تا انجا که فرشتگان به این عاشقان وعشقشان غبطه می خورند.

ما چگونه می خواهیم به استقبال این کاروان برویم.

با دلی الوده؟با چشمی ناپاک؟باقلبی سیاه؟

زیبایی را با چشم بینا وزیبا می توان خوب دید.

عشق را با دلی عاشق می توان شناخت.

باید عاشق شد وعاشق ماند.

باید چشمی تر داشت.

باید دلی صاف داشت تا اوج ایثار وعشق را در کربلا دید.

کربلایی شدن اسان است بیایید کربلایی بمانیم.

 

غدیر

غدیرقطعه درخشان تاریخ است.

                        غدیرچشمه جوشان تاریخ است.

                                            غدیرپرچم ابدی عشق است.

                                                                    غدیرقلعه افتخار دین اسلام است.

عید برعاشقان مبارکباد           عاشقان عیدتان مبارک باد

مهدي(ع)در انتظار شيعيان حقيقي علي عليه السلام

 أين مثل مالك؟ ‌أين عمار؟ أين ذوالشهادتين؟

كجاست مثل مالك؟ كجاست عمار؟ كجاست ذوالشهادتين؟

ديرگاهي پيش بود كه صداي گلايه علي (ع) در حد فاصل كوفه و شام برخاست.آن هنگام كه مالك اشتر و عمار و ذوالشهادتين، يعني ياران صديق علي (ع) به شهادت رسيده بودند و علي تنها مانده بود. سئوالي كه جوابي در پي نداشت.

روزها برآمدند و شبها فرو رفتند. روزگار ديگري آمد. روزي به بلنداي روزگار،‌عاشورا!

آن روز هم، امام ديگري بود  و نداي ديگري:‌« هل من ناصر ينصرني؟ » اين ندا هم زماني بر آمد كه ابوالفضل علمدار، علي اكبر، حبيب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه و ... در برابر چشمان حسين (ع) به خون غلتيده بودند و او سرداري بود تنها مانده . پس سئوال همان سئوال بود، جواب هم همان جواب : سرهاي فروافتاده، دستهاي به عقب كشيده شده، چشمان شرمزده و خجلت زده اي كه به دنبال محل فراري چون زمين هستند نا از تيررس نگاه امام فرار كنند. بجز 72 تن؟! همين !

آيا جواب سؤالي بدان عظمت، سئوالي كه زمين و زمان، فرشتگان و ملايك براي جوابش هروله مي كردند، همين بود؟!

نه ! نبود !‌و از همين رو بود كه علي جوابش را از محراب با فرق خونينش گرفت و حسين بر سر نيزه !

آن روزگار گذشت و امروز، روزگار ديگري است. امروز نيز روز امام ديگري است. اما همچنان همان سئوال باقي است :

- كجاست ياريگري  كه به ياري امامش بشتابد؟

و جواب نيز همان ! سكوت !‌خجلت ! غلفت ! ترس !

ديگرگاهي است كه هر روز ندايي در صحن دل شيعيان مي پيچد :

« كجاست ياريگري كه به ياري مهدي بشتابد؟!»

و ما همچنان چشمان شرمزده و گنهكار، اما مشتاقمان را به زمين دوخته ايم. سر به جانب ديگري گردانده ايم و دستانمان را به كار دنيا مشغول داشته ايم ! و او هر روز دلتنگ عاشقي، منتظر ياريگري ، با گلويي بغش آلود، چشمان اميدوارش را كه از نگراني براي شيعيان اشك آلود است به آسمان دوخته :

- پس كي ؟

آري !‌امروز ديگر آن روزگار نيست، كه اين آخرين حجت خدا، بقيه الله الاعظم (عج) هم به سرنوشت اجداد اطهرش دچار گردد.

او در پس پرده مي ماند تا آنگاه كه مالك ها، عمارها، حبيب ها و ابالفضل هايش را پيدا كند.

اومانده است تا زمين خدا ،‌از حجت خالي نماند و ظهوراو محقق نمي شود مگر به حضور مالك ها،‌عمارها، و حبيب ها.

به راستي ! ما كه ادعاي علوي بودن را بر سينه داريم و چشم به راه قيام مهدي (عج) هستيم،

هيچ با خود فكر كرده ايم كه امروز هم نداي أين مثل مالك، أين عمار، أين ذوالشهادتين علي (ع) از حنجره فرزندش مهدي (عج) در فضا طنين انداز است

هيچ با خود فكر كرده ايم كه امروز مهدي (عج) بيش از هر كس ديگر،‌در انتظار منتظران واقعي خويش است ؟!

هيچ با خود فكر كرده ايم كه آيا اين نداي حضرت را پاسخ دهنده اي هست؟

افسوس كه پاسخ دهندگان بسيار اندكند.

افسوس كه اگر شيعيان واقعي علي (ع) اندك نبودند، فرزندش در پرده غيبت باقي نمي ماند.

آري، آن هنگام كه نداي «فزت و رب الكعبه» علي (ع) در محراب مسجد كوفه طنين انداز شد،

چشمانش نگران چنين روزهايي بود.

روزهايي همچون امروز كه زمان بي تاب ظهور فرزندش و مكان بي قرار شنيدن نداي «أنا المهدي» اش مي باشد.

آيا او را جوابگويي هست؟

شيعيان علي !

 درك اين حقيقت را به كدامين لحظه واگذارده ايم؟ فرصت ها از دست مي رود.

شايد از هنگام ظهور اندكي بيش نمانده باشد !

لحظه ها از دست رفت،

عمرما بر باد رفت

هر كه مرد راه هست !! يا علي !      

قصیده عمروعاص درمورد امام علی(ع)

عمرو عاص در مدح على عليه السلام قصيده‏اى دارد معروف بجلجليه كه در آن بماجراى روز غدير اشاره كرده و ولايت آنحضرت را تصديق و تأييد كرده است و جريان امر بدين قرار بوده كه پس از آنكه عمرو عاص  از جانب معاويه بحكومت مصر منصوب گرديد معاويه از او تقاضاى خراج مصر را نمود عمروعاص اعتنائى نكرد معاويه براى بار دوم و سوم قضيه را تعقيب كرد عمروعاص در پاسخ معاويه قصيده غرائى سروده و باو ارسال نمود علامه امينى آنرا در جلد دوم الغدير آورده و دانشمند محترم محمد على انصارى نيز قصيده مزبور را بصورت نظم ترجمه كرده است و ما ذيلا همان ترجمه را مينگاريم:

معاويه هلا اى مرد جاهل‏                                       نقاب جهل را از رخ فرو هل‏

مگر كردى تو مكر من فراموش‏                                بصفين در چنان غوغاى هائل‏

گروهى سوى تو از مردم شام‏                                   نهاده رو بدستور تو مايل‏

بدانها گفتمى هر فرض و واجب‏                                بدون حب تو كارى است باطل‏

تمام،اين‏گفته را از من شنفتند                                    ز حق گرداند روى آن جيش غافل‏

ز من پرسان همه جهال شامى‏                                   كه آيا ما ببريم از على دل؟

بگفتم بايد آرى برگزيدن‏                                          چنان مفضول بر آن مرد فاضل‏

على چون خون عثمان ريخت بر خاك‏                          از او ريزيد خون چون دمع هاطل‏

چو جيش شام از من اين شنيدند                                  بجنگ و كينه گرديدند شاغل‏

همه بند كمر را تنگ بستند                                       كه جويند از غضنفر خون نعثل‏

على چون اژدهاى مردم او بار                                   چو ديدم پاره كرد از ما سلاسل‏

مصاحف بر سنان نيزه بستم‏                                       برايت كردم آسان كار مشكل‏

بلشگر كشف عورت ياد دادم‏                                       كه چون بايد عقب زد شير مقبل‏

به پيش نيش تيغ شير يزدان‏                                         بروى خاك،خود كردم شل و ول‏

معاويه مگر كردى فراموش‏                                         نمودم دومة الجندل چو منزل‏

چو عجل سامرى آن اشعرى مرد                                   ابو موسى سفيه و غير عاقل‏

مرا دانست همچون خويش نادان‏                                   چنان گاوى مرا بد در مقابل‏

بنرميها چنانش بردم از راه‏                                          كه مقصودم همه زو گشت حاصل‏

على را از خلافت خلع كردم‏                                         بسان خلع خاتم از انامل‏

ترا پوشاندم آن جامه به پيكر                                         چنان نعلى كه پوشانى بناعل‏

پس از مأيوسى از كار خلافت‏                                       شدى از من تو سر خيل قبائل‏

ترا من بر سر منبر نشاندم‏                                           همه رنج تو از من گشت زايل‏

ترا من كرده‏ام مشهور آفاق‏                                          خر و بار است مشهور از اوائل‏

بدان اى زاده هند جگر خوار                                        اعالى نيز دانند و اسافل‏

اگر نيرنگ و مكر من نمى‏بود                                       نمى‏بودى خلافت را تو شامل‏

بدل كردم بدنيا دين خود را                                           فكندم خود بچاهى گود و هائل‏

مگر ما،در غدير خم نبوديم‏                                          محمد نزد طفل و پير و كامل‏

بفرمان خدا با ساربان گفت‏                                           الا يا ناقگى محمل فرو هل‏

سريرى از جهاز اشتران ساخت‏                                     كه بينندش همه خيل و قوافل‏

كمرگاه على را چنگ بر زد                                          همه ديديم از او دست و انامل‏

على را گفت مير مؤمنان است‏                                        بدان جبريل از عرش است نازل‏

هر آنكس را منم مولا و آقا                                            على مولا است گر دانا و جاهل‏

هر آنكس عهد ما را در شكسته است‏                                 خدا زو بشكند بند و مفاصل‏

عمر آن كوترا شيخ و دليل است‏                                      به بخ بخ على را گشت قائل‏

بجان و دل على را دست بوسيد                                       به بيعت او از اول گشت داخل‏

من و تو هر دو،با كارى كه كرديم‏                                   بدوزخ هر دو خود كرديم داخل‏

كجا با خون عثمان ميتوان رست‏                                     از آن موقف كه بس سختست مخجل‏

على در حشر فردا دشمن ما است‏                                    ز ما كيفر كشد خلاق عادل‏

نميدانم چه عذر آريم فردا                                             چه بايد گفت پاسخ در مقابل‏

بمن بستى تو عهد اى زاده هند                                       كه چون آن جنگ و كين گرديد زايل‏

ز شيران حجازى بسته شد دست‏                                     كشيدى رخت از آن دريا بساحل‏

مرا بخشى تو استاندارى مصر                                       شوم سيراب از آن شيرين مناهل‏

ز دين بگذشته كوشيدم كه تا آنك‏                                     ترا بر تخت بنشاندم بباطل‏

بتو گرديد صافى عرصه ملك‏                                        همه شيران كشيدى در سلاسل‏

روان شد از تو فرمان در ممالك‏                                     بسويت آمد از هر سو قوافل‏

كنون از من خراج مصر خواهى؟                                   زهى سوداى خام و فكر باطل!

بياد آور همان شب را كه چون سگ‏                                سپاهت ميزدى فرياد هائل‏

ز دست حيدر صفدر فتاده‏                                            بچرخ چارمين بانگ زلازل‏

ز تيغ مالك اشتر طپيده‏                                               بخون سر لشگرانت همچو بسمل‏

ز ترس و بيم مردان عراقى‏                                          بگردت لشگرت نوح ثواكل‏

تو چون مرغى كه سخت افتاده در دام‏                              رهائى خواستى زان دام مشكل‏

بدان وسعت فضا بر سينه‏ات تنگ‏                                    بچشمت كوه و تل چون حب فلفل‏

بذيل من زدى دست و من از مكر                                    از آن آشوب كردم راحتت دل‏

كنون يكسو نهى شرم و حيا را                                       دهى تشكيل دور از من محافل‏

شنيدستم كه تا با عتبه گفتى‏                                          كه بنمايد بمصر و نيل منزل‏

بحق حق شنيدم گر كه زين بعد                                      نشينى بين اقران و اماثل‏

چنان فرعون آرى ياد از مصر                                       چنان هامان ز تو كوبم كواهل‏

يكى لشگر روان سازم سوى شام‏                                    شرائينت بر آرند از مفاصل‏

ز او رنگ خلافت بر سر خاك‏                                      كشانندت نشانندت بمعزل‏

على شايسته او رنگ شاهى است‏                                    نه تو اى مرد رذل و پست و جاهل‏

كجا آنكرمك شب تاب و خورشيد                                     بسيمرغى مگس كى شد معادل‏

معاويه است مركز بر بديها                                           على مجموعه و كان فضائل (7)

 

ادامه نوشته

ازقربان تاغدیر

عید قربان را باتمام زیبایی هایش،محو درخداشدن ابراهیم واسماعیل،گسترده شدن درب رحمت الهی،دعای پرراز ورمز عرفه امام حسین که جانها راشیفته خدامی کند،پشت سرگذاشتیم .
وبه سوی غدیر چشمه همیشه جاری ولایت رهسپاریم.
یک دهه وقت داریم تا به قلعه عشقی برسیم که برفراز ان نور هدایت ،ولایت ورستگاری در انتظار ماست.
به قلعه ای برسیم که چشمه زلال حق وعدالت  تابی نهایت تاریخ وپایان دنیا تشنگان علم ومعرفت وعشق راسیراب خواهد کرد.

قلعه عشقی که خداوند کائنات را به خاطر وجود ان قلعه بیافرید.

آن قلعه پرنور که روشن کننده راه بشریت تاقیامت است ولایت است واولین ستاره پر نور این قلعه امیر مومنان امام علی (ع) ،اولین ولی خداست.

رسول خدا(ص9 فرمود: هیچکس بجز من وعلی خدا رانمیشناسدوهیچکس جز خدا وعلی مرا نمیشناسد وهیچکس جز خدا ومن علی رانمیشناسد.

دردعای پرنور ندبه می خوانیم که پیامبر فرموده ای علی در قیامت شیعیان تو برمنابری از نور دور من هستند.

بیایید علی(ع) را بهتر بشناسیم،ولایت رابهتربشناسیم که قطعا شناخت این دو وهمراهی با انها پاداشی جز بهشت نخواهد داشت.

خطبه غدیر گویای حقانیت ومظلومیت علی است.

خطبه غدیر تمام کردن حجت خدابرخلق است.

خطبه غدیرمعرفی یک بند انگشت علی است.

خطبه غدیر کشیدن خط بطلان بر سقیفه است.

خطبه غدیرمعرف این است که خدا علی رادوست دارد وعلی هم خدارادوست دارد وهرکس علی رادوست دارد خداهم اورادوست دارد.

غدیر روز معرفت است،غدیر روز جدایی حق ازباطل است،غدیر روز عاشق شدن است .

عاشق شوید عاشق بمانید

یاعلی

عیدقربان مبارک

عید قربان،روز قربانی کردن منیت ها واظهارافتخار به عبودیت خداوند است.

عیدقربان ،روز قربانی کردن غرور و خودپسندی است.

عیدقربان،روز نه گفتن به شیطان ونفس واری گفتن به خداست.

عید همگی مبارک باد

روز عرفه روز عفو خداوند

فردا روز عرفه است.روزی است که خداوند رحمان  قلم عفو برگناهان بنده های گناهکارش می کشد.
اگر کسی در شب های قدر توبه اش پذیرفته نشد  در روز عرفه امکان بخشده شدن گناهان وقبولی توبه اش زیاد است.
شب وروز عرفه اعمال  وادعیه زیادی دارد که مهمترین انها عبارتند از:غسل واحیاء ومناجات باخدا،زیارت امام حسین (ع) وخواندن دعای امام حسین (ع) در روزعرفه است.
بیایید یکبار دیگر خانه دل را از غبار گناه وناپاکی بزداییم وبادلی پاک و نیازمند به دامن پرازمهرخداوند بخشنده دست نیاز براریم وبه درگاه بی نیازش سر سجده بساییم.
انچه مسلم است بخشش خداوند بسیار بزرگ تر از گناه ماست.
اگر خانه تکانی کردید وچشمتان به قطره های گوهر اشک اغشته شد مارا نیز فراموش نکنید.
التماس دعا.

پيوند عشق

پيوند اسماني ميان دوزوج معصوم جهان افرينش ومحبوبترين انسانهاي عالم امكان بر دوستداران ولايت مباركباد

اين روز رابرتمام زوج هاي جوان مومن كه دراين روز پيوند اسماني خود را باهمسرشان شروع كرده اند تبريك ميگويم

كامتان شيرين دلتان لبريز از عشق باد